Dom Carmie

Carmie

-Oj, nie będzie z Tobą lekko, co?-zaśmiała się, tarmosząc ją ^^
-Chodź na dół, dostaniesz jedzonko.-powiedziała kusząco, wychodząc z sypialni xD

Arith

Szczeknęła wesoło i zamruczała czując dotyk ręki swojej pańci na łebku. Wahając się chwilkę zeskoczyła z łóżka na brzuszek. I pobiegła w podskokach za Carmie.
Schody... Tak, schody ją przerażały, te zębate potwory tylko czyhały na jej jeden nieostrożny krok. Arith pisnęła cienko, jednak powoli spełzała stopień po stopniu.

Carmie

-Chodź, mała, to tylko kilka stopni.-powiedziała zachęcająco.

Arith

Zapiszczała, potknęła się, rozłożyła łapki i zjechała na brzuszku w dół. Arith nie mogła tego wiedzieć, ale w przyszłości zdarzy jej się jeszcze pare takich wypadków...
Wstała błyskawicznie, warknęła na schody, szczeknęła. Jak one śmiały tak paskudnie podstawić jej stopień ? !
Rottweilerka pobiegła do Carmie, jej jedynej przyjaciółki, strażniczki i opoki. Wtuliła się w jej nogawki.

Carmie

Nachyliła się, przez chwilę głaskała suczkę.
-No, to chodź na to jedzonko.-powiedziała. Poszła do kuchni, wyjęła miski. Jedną napełniła czystą wodą, do drugiej nasypała karmy dla szczeniąt. Postawiła miski pod ścianą.

Becky

Przyszłą. Zapukała.